Descendent jest uważany za punkt ,,Ty" w horoskopie. Wskazuje, jak właściciel horoskopu postrzega drugą osobę. Często oznacza to partnera w związku lub przyjaźni, ale symbolika nie ogranicza się do tego. Chodzi w nim głównie o postrzeganie całego obszaru ludzkiego i relacji z nim związanych, nawet jeśli w centrum zainteresowania jest partnerstwo w węższym znaczeniu. Jednocześnie descendent pokazuje, jak inni podchodzą do właściciela horoskopu w kontekście relacyjnym.

Znak na descendencie i wszelkie planety w połączeniu z nim nadają mu szczególny osobisty kolor. Właściciel horoskopu jest w nim „odbijany” w dokładnie odwrotny sposób, niż w ascendencie, w którym wyraża swoją własną naturę, swój typ lub osobowość. Descendent pokazuje jakiego efektu oczekuje się od drugiej osoby. Pod tym względem descendent, podobnie jak ascendent, jest pewnym rodzajem soczewki lub filtra, przez który wpływają oczekiwania.

Tak jak descendent jest koniecznym uzupełnieniem ascendentu, tak i „Ty” uzupełniasz ,,Ja", aby dojść do Pełni. W spotkaniu nie chodzi jednak o symbiotyczną fuzję, ale o nowe doświadczenia, których nie da się przeżyć w pojedynkę.
W sensie wewnętrznym psychologicznym descendent reprezentuje cień osobowości.

Ogólnie rzecz biorąc, niezwykłą symboliką jest to, że partnerstwo i miłość są w tym punkcie w horoskopie. Ernst Ott pisze: „Niektórzy z nas mają trudności z postawieniem swojego ego na drugim planie, muszą też nadawać ton w związku, dochodzić do siebie, a nawet postrzegać proces miłości jako grę rywalizacyjną. Inni natomiast, mają za mało samostanowienia i używają partnera jako podpory dla własnego braku poczucia własnej wartości...

Bez zdrowego ego nie ma prawdziwie równego partnerstwa (descendentu). Na descendencie nie tylko rozdęte ego upada, ale także niezdrowe przywiązanie. Po tym upadku rozpoczyna się noc miłości jako prawdziwe święto spotkania dwóch równych osobowości".

Descendent może również (mniej lub bardziej świadomie) stać się powierzchnią projekcyjną jednostki. Następnie opowiada się za cechami, które nie są przeżywane, ale przekazywane innym i poszukiwane na zewnątrz; czy to dlatego, że nie są świadome, czy też są odrzucane, na przykład z powodu pojęć moralnych.