KONIUNKCJA NEPTUNA I JOWISZA W RYBACH

1 kwietnia 2022 r. miał miejsce nów księżyca w znaku Barana . Następnym istotnym wydarzeniem, które czeka nas w tym czasie jest koniunkcja Jowisz-Neptun w znaku Ryb 12 kwietnia 2022 r.

Tak więc pęd tego nowiu jest siłą napędową, która chce wyrazić się w nowym cyklu koniunkcji Jowisz-Neptun. W rezultacie motywy, które powstają w znaku Barana, mają ogromny wpływ na nadchodzący proces rozwoju, który wyzwalany jest w nas koniunkcją Jowisz-Neptun. W tym wpisie chciałabym dać mały wgląd w to, jak te tematy mogą się pojawić i jaki mają potencjał.

Baran jest mocą wszystkich początków. Ryby to rozwiązanie każdego końca.

Tak więc obecnie doświadczamy maksymalnego ciągu ze skoncentrowanej energii Barana i maksymalnej transcendencji z aktywowanej energii Ryb.

Z osobistego doświadczenia może to wskazywać fakt, że istnieje wyraźna wewnętrzna presja, aby popychać sprawy do przodu, podejmować decyzje i iść naprzód, realizować projekty i przełamywać nowe szlaki. Istnieją wyraźne i naglące wewnętrzne impulsy, których nie można już pominąć ani zignorować.

W całym tym duchu optymizmu konieczne jest zatrzymanie się na chwilę bez stania się nieruchomym. Oznacza to, że aktualna iskra początkowa chce być użyta, ale wcześniej potrzebne jest wewnętrzne wyrównanie. Ścieżka, czyli realizacja pomysłów, powstaje, gdy po raz pierwszy angażujemy się w to, co jest i zaczynamy naprawdę dawać się prowadzić. Zakłada to jednak głęboką ufność we własną siłę twórczą, czyli instynktowną naturę.

Nasza siła życiowa jest pozbawiona popędu, gdy popęd w nas jest stłumiony. Kiedy staramy się szybko kształtować nasze impulsy naszą wolą lub kontrolować je za pomocą przekonań i moralności. Wtedy działamy tylko z konieczności i chęci, ale nie z miłości do życia i pasji. Nasz potencjał nie jest wtedy wykorzystywany, a raczej wykorzystywany. W efekcie czujemy się puści i niespełnieni.

W obecnym niepokoju ważne jest, abyśmy wszyscy zaczęli ufać własnym impulsom. Tylko wtedy, gdy mamy dobre połączenie z naszą własną instynktowną naturą, możemy nauczyć się odróżniać rzeczywistość od fałszu. Co tak naprawdę sprawia, że ​​się rozwijamy, a co nas niszczy.

Wiemy na wylot, co nas pociąga, dokąd możemy się udać i co wydaje się zgodne z naszymi własnymi wartościami. To, co w takich chwilach staje na naszej drodze, to to, że używamy naszej woli i potrzebujemy realizować nasze impulsy, zamiast otwierać się na przyzwolenie i obserwowanie. To oddanie sobie samym zakłada, że ​​ufamy, że oprócz naszego życiowego popędu istnieje również dążenie naszej natury do światła. Rozumiem przez to, że własny rytm naszej siły życiowej jest zgodny z naturalnym porządkiem, który jest powiązany z tym, co nas otacza. Tak osadzony w naturalnych i kosmicznych cyklach.

Aby dostrzec te drobne niuanse konieczności i pozostawić w naszej sile impulsu, potrzebujemy naszej uwagi i uważności. Jest to warunek wstępny, aby móc utrzymać tę moc w nas i pozwolić jej poruszać się bez ingerencji. Na tym polega puszczanie. Jeśli pozwolimy, aby coś się wydarzyło, czasami prowadzi to do rozczarowania. Sposób, w jaki wyobrażamy sobie, że nasze pomysły powinny zostać wdrożone, może nie odpowiadać temu, co jest faktycznie możliwe. Następnie musimy coś poprawić, odpuścić lub znaleźć nowe możliwości. Prowadźmy, by wcześniejsze wysiłki nie poszły na marne. Raczej uświadomienie sobie, że każdy ruch jest doświadczeniem, które po wykonaniu daje kolejny krok.

Chcielibyśmy uniknąć niebezpieczeństwa rozczarowania. Pomysł w nas jest taki, że musimy być wystarczająco szybcy, aby uciec od tego procesu. W efekcie coraz bardziej gubimy się w determinacji, wymaganiach i konieczności walki. Pozwalać wyglądać jak maksymalne zagrożenie. Ale o to właśnie teraz chodzi. Że stajemy w obliczu tej bezsilności, paniki i niepewności w nas, kiedy zaczynamy dawać więcej i musimy robić mniej.

Chodzi o to, że uczymy się zgadzać, że w każdym początku jest też koniec. Więc każda próba ucieczki przed rozpadem jest iluzją. Raczej jest tak, że zawsze decydujemy się nie wiedzieć. Umożliwienie rozwiązania na każdym kroku, tak aby kierować się samą ścieżką. Następnie angażujemy się w to, co naprawdę tam jest. Doświadczamy naszego potencjału w spotkaniu z rzeczywistością i wyrastamy poza siebie w oddaniu naszej twórczej mocy.

Moim zdaniem może to dotyczyć umożliwienia głębokiej transformacji w nas samych. Że stajemy się odpowiedzialni za zwierzę w nas, tę niepohamowaną energię woli. I że nauczymy się z miłością brać tę energię za rękę. W ten sposób uczymy się doceniać i kochać życiodajny i wciąż odnawiający się impuls oraz twórczą moc w nas. Zakłada to jednak, że zawsze podejmujemy wysiłek i spotykamy się z rozczarowaniami w naszych działaniach. Ta wewnętrzna postawa będzie konieczna, abyśmy mogli sprostać nadchodzącym wyzwaniom i wykorzystać pełny potencjał naszego człowieczeństwa. Abyśmy nie trzymali się już faktu, że wola jest naszą najsilniejszą siłą, ale naszą odwagą, że pozwalamy, aby głęboki wgląd i połączenie prowadziły nas w celu wykorzystania 98,5% potencjału DNA, który jest ukryty w wciąż -nie- widziane w nas.

tłumaczenie tekstu Anna Paulus

Przeczytaj mój post o koniunkcji -> KLIK

JAK SPRAWDZIC TE KONIUNKCJE W SWOIM HOROSKOPIE

Chcesz odnieść koniunkcje do siebie w skuteczny i rozwojowy sposób?

To zaczynamy!

Aby odnieść koniunkcje, pełnie lub nów do siebie, należy wiedzieć coś więcej o swoim horoskopie. 

Poniżej znajdziesz film, który pozwoli Ci odkryć magię swojego horoskopu. A po co? Sprawdź w tym artykule. KLIK

Nie rozumiesz symboli? Poniższe grafiki powinny być pomocne:

A teraz spójrz jak wygląda kosmogram:

jakowniebie.pl 2024

Media Społecznościowe